Την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή την είχα από πάντα.Από τις αρχές του 2011 μετά από μια μακρά περίοδο συνεχιζόμενου άγχους και από ένα γεγονός το οποίο με γέμισε ενοχές άρχισε αυτή η ασθένεια να γίνεται έντονη. Πίστεψα ότι είναι κάτι παροδικό και επί 3 και πλέον μήνες έκανα φύλλο και φτερό το ιντερνετ για να βρω τι στο καλό έχω.
Το καλύτερο το οποίο θα έπρεπε να κάνω από την αρχή ήταν να αποτανθώ σε ένα ψυχολόγο.Αλλά έλα που ο ιδεοψυχαναγκαστικός χαρακτήρας μου δεν με άφηνε. Είχα πιστέψει ότι θα το περάσω μόνος μου , απλά μιλώντας στην γυναίκα μου και σε δικούς μου ανθρώπους.Είχα διαβάσει ότι μπορείτε να φανταστείτε και είχα κάνει λογαριασμό σε ένα γνωστό φόρουμ για να προσπαθήσω να λύσω το πρόβλημα μου.
Εκεί μπορώ να πω ότι με βοήθαγαν άτομα αλλά εγώ συνέχιζα να ψάχνω με μανία για να το λύσω επιτέλους. Διάβασα πράγματα τα οποία δεν είχαν σχέση με το πρόβλημα μου, πράγματα τα οποία δεν τα είχα σκεφτεί μέχρι τότε, περιπτώσεις ανθρώπων που ήταν πολύ χειρότερα από εμένα και μη βρισκόμενος σε καλή ψυχολογική κατάσταση τα έκανα όλα κτήμα μου.Όταν κατάλαβα ότι πρέπει να σταματήσω να ψάχνω στο internet ήταν σχετικά αργά.Είχα ήδη αποφασίσει να επισκεφτώ ψυχολόγο και μετά την πρώτη επίσκεψη σταματησα να διαβάζω ιστορίες άλλων ατόμων που πάσχουν από την εν λόγω ασθένεια.
Συνεπώς αν διαπιστώσετε ότι δεν είστε καλά ψυχολογικά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να επισκεφτείτε άμεσα ένα ψυχολόγο.Και να κοιτάξετε τον εαυτό σας από την αρχή.Όπως στην κατάθλιψη έτσι και στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας με τα καλά και τα κακά του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου