Δεν είμαι εγωιστής. Είμαι όμως ψυχαναγκαστικός.Διαφέρει κατά πολύ το ένα από το άλλο.Από πάντα που με θυμάμαι νόμιζα πως θα αλλάξω τον κόσμο.Είχα τεράστια εμπιστοσύνη στον εαυτό μου για όλα τα θέματα.Πίστευα πως με ότι και αν καταπιαστώ είτε είναι σε επαγγελματικό είτε σε προσωπικό επίπεδο θα έχω την δύναμη να το υποστηρίξω και να το χαρώ.
Γενικότερα ο ιδεοψυχαναγκαστικός χαρακτήρας έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του σχετικά με θέματα που αφορούν την συνείδηση και την ηθική.Δεν επιτρέπει στον εαυτό του το λάθος και όταν συμβεί κάτι τέτοιο , γεμίζει το νου του με ενοχές , με τύψεις και το κρύβει μέσα του.
Έτσι και εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου σε διάφορες δουλειές που έκανα.Όταν έκανα κάποιο χοντρό λάθος , φοβόμουν να το συζητήσω γιατί θεωρούσα τον εαυτό μου ανάξιο που του επέτρεψα να κάνει κάτι τέτοιο.Γέμιζα με άγχος , κακές σκέψεις , ακόμα και κακές σκέψεις για το άτομο το οποίο θα με επίπλητε αν άκουγε αυτό που έκανα.Στενοχωρίομουν και ακόμα και όταν ήμουν αλλού σε άλλη πχ δουλειά φοβόμουν πως από στιγμή σε στιγμή θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα είναι το πρώην αφεντικό μου.Ειδικά αν έβλεπα κληση στο τηλέφωνο τότε ήταν που με έπιανε κυριολεκτικά κρυος ιδρώτας.
Γενικότερα δεν είναι κακό να κάνεις λάθη.Έχω κάνει άπειρα στην ζωή μου , έχω φερθεί άσχημα, έχω ξεστομίσει φράσεις που δεν έπρεπε αλλά το λάθος που έκανα ήταν πως τα κράταγα όλα μέσα μου μετά, και πίεζα τον εαυτό μου πως από την στιγμή που έκανα κάτι άσχημο σημαίνει ότι είμαι ο χειρότερος υπάλληλος , σύζυγος , πατέρας , φίλος.
