Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι ίσως από τις πιο ύπουλες ψυχολογικές ασθένειες. Πολλές φορές οι ιδεοληψίες μοιάζουν πέρα για πέρα αληθινές και ο ασθενής αμφιβάλει συνεχώς για τις σκέψεις του η για το ποιος είναι πραγματικά. Είναι πολλές φορές που δεν ξέρω πραγματικά ποιος είμαι. Θέλω να τονίσω κάτι
Το απρίλιο του 2011 που ξεκίνησα την αγωγή με χάπια και τις ψυχοθεραπείες ήμουν πραγματικά ένα ράκος. Αυτό που μου είχε πει ο ψυχίατρος ήταν πως αν το καθυστερούσα λίγο ακόμα θα είχα πραγματικά καταρρεύσει.
Αρχές Ιανουαρίου του 2012 και έχοντας περάσει αρκετές ήμέρες ηρεμίας αποφάσισα για κάποιους λόγους να κόψω την αγωγή . Δίχως να ρωτήσω κανέναν. Ένιωθα πιο ελεύθερος για αρκετό διάστημα. Ήταν όμως το μεγάλο μου λάθος. Οι ιδεοληψίες επέστρεψαν πιο αληθινές από ποτέ. Το άγχος ήταν λιγότερο και αυτό τις έκανε πιο αληθινές. Οι καταναγκασμοί ήταν σπάνιοι και αυτό προσέθετε ένα κερασάκι στην τούρτα της αληθοφάνειας των ιδεοληψιών.
Θέλω να τονίσω πως τα χάπια δεν μπορούν να σας κάνουν εξαρτόμενα άτομα. Και ποτέ μα ποτέ μην προσπαθήσετε να τα κόψετε μόνοι σας. Επειδή έχω διαβάσει αρκετές ιστορίες ατόμων που τα έκοβαν και τα ξανάρχιζαν μην το δοκιμάσετε. Η κατάσταση μετά θα γίνει πολύ πιο δύσκολη και θα πρέπει να ξαναρχίσετε από την αρχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου